Przemówienie Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszone w katedra Zmartwychwstania w Évry 22 sierpnia 1997 roku (tekst zapisany kursywą jest dopowiedziany do tekstu oficjalnego spontanicznie przez papieża).

Drodzy Bracia w Biskupstwie, Drodzy Bracia i Siostry,

W imię Jezusa Zmartwychwstałego, pozdrawiam Was serdecznie. Dziękuję Pasterzowi tej diecezji za przyjęcie mnie, a także Wam za to spotkanie w tej katedrze Zmartwychwstania, katedrze nowoczesnej, co łatwo zauważyć. I po pobycie dziś przed południem w katedrze Notre Dame w Paryżu, widać, że wieki i style nakładają się. Z radością pozdrawiam szczególnie reprezentantów innych wspólnot chrześcijańskich i innych tradycji religijnych, które zechciały połączyć się z katolikami z Essonne tego dnia, (tego popołudnia). Wyrażam wdzięczność przedstawicielom władz cywilnych miasta i departamentu za wzięcie udziału w tej ceremonii.

Bracia i Siostry, wznieśliście tę śmiałą budowlę, zrealizowaliście wspaniałą przestrzeń dla zgromadzeń liturgicznych kościoła diecezjalnego. Składam za to dziękczynienie Bogu i dołączam się do waszej wdzięczności dla waszych pasterzy, architekta, budowniczych i darczyńców, którzy połączyli się by wznieść ten znak w sercu miasta Évry, ten dom Boży i dom ludu. Jest to wielki gest nadziei, świadectwo żywotności wspólnoty, która chciała wyrazić siebie w języku czasu obecnego, u progu nowego tysiąclecia.

Jako następca Piotra, przybywam umocnić Was w wierze, w waszej łączności z całym Kościołem powszechnym, o której świadczą więzy z diecezją z Monachium (München), pod patronatem świętego Korbiniana. Każdy Kościół partykularny bierze swój udział w misji, powierzonej przez Chrystusa wszystkim Jego uczniom, każdemu według jego powołania i stanu. Chciałbym tutaj wyrazić moją serdeczną zachętę dla wszystkich kapłanów, diakonów, osób życia konsekrowanego, osób świeckich, które w różny sposób działają w służbie wspólnoty diecezjalnej.

Będziecie prawdziwymi budowniczymi Kościoła, duchowej świątyni, jeśli zaniesiecie Dobrą Nowinę wszystkim narodom, jeśli wejdziecie w dialog z braćmi innego pochodzenia, innych kultur, jeśli przyjmiecie zranionych przez życie, ubogich, chorych, niepełnosprawnych, więźniów. Wszyscy są wezwani, by stać się żywymi kamieniami budowli, której Chrystus jest kamieniem węgielnym. Reprezentantów różnych ras zauważamy przemierzając miasto. Widzimy Afrykańczyków, Azjatów, po trosze wszystkich z zewsząd. Dobre się to zbiega ze Światowymi Dniami Młodzieży. Młodzi są również ze wszystkich ras, ze wszystkich narodów, wszystkich języków, ale dzięki Bogu mówią jednym językiem.

Bracia i Siostry, uczynicie żywą tę katedrę, jak i wszystkie kościoły tej diecezji, jeśli będziecie się gromadzić w nich, by uznać przede wszystkim obecność Chrystusa Zmartwychwstałego. On jest obecny w Eucharystii i we wszystkich sakramentach, obecny w swoim Słowie, obecny w zgromadzonej wspólnocie.

Jemu, Żyjącemu, Temu, który jest, był i przychodzi, powierzam Wasz Kościół diecezjalny. Niech da Wam siłę wiary i hojność miłosierdzia. Niech pomaga obudzić wiarę dzieci. Niech wzbudza pośród was powołania do kapłaństwa i do życia konsekrowanego, niezbędnych dla życia wspólnoty. I muszę powiedzieć, że modlę się o to każdego ranka, o powołania.

Dla każdego wiernego tej diecezji, dla wszystkich mieszkańców Essonne, dla przyszłości tej diecezji, wzywam matczynego wstawiennictwa Dziewicy Maryi i świętych waszej ziemi, świętych, którzy są tak liczni.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Od dzisiaj mamy nowego błogosławionego: Fryderyka Ozanama.

Tłumaczenie: Polska wspólnota Corbeil-Essonnes